De uit het Canadese Montreal afkomstige folk- en indie rockmuziek spelende formatie ‘Deep Rivers’ hebben we voor het eerst aan het werk gehoord op hun begin 2017 uitgebrachte EP “Part One”. Deze groep rond zanger-gitarist en songschrijver André Pelletier, violist en synthesizerspeler Blaise Borboën-Léonard, bassist Cédric Martel en drummer Stéphan Lemieux maakte toen al meteen een positieve en veelbelovende indruk op ons.

Toch liet het kwartet ons tot nu wachten om nieuw werk te komen voorstellen via de release van hun eerste full-cd “Nothing Ever Happens To Me” die door Blaise Borboën-Léonard werd geproducet. Op dit album staan tien melodieuze nummers met intrigerende songteksten vol melancholie en lyriek. Zo wordt er opvallend zacht en lieflijk begonnen met de ballad “Straight Shooter” die al in november 2019 op single werd uitgebracht.

Daarna wordt meteen de duidelijke boodschap “No More Mister Nice Guy” doorgegeven in de volgende song en naar het einde van de plaat toe begeeft de band zich gezamenlijk aan een “Bottle Of Rye”. “Grave Digger Diaries” en “When The Money’s Gone” neigen beiden al wat meer in de richting van hedendaage popmuziek. Twee andere songs uit dit album die voorbestemd zijn om als singles te worden uitgebracht zijn titeltrack ”Nothing Ever Happens To Me” en het wat mysterieus kinkende “Goodbye”. Beide nummers hebben we ter kennismaking met ‘Deep Rivers’ aan dit verhaal toegevoegd op video.

De muziek bij het nummer “Busy Bee” lijkt ontleend te zijn van de Engelse alt.rockformatie ‘Radiohead’ en ook bij de songs “Keeping Up” en “Maybe Someday” worden er bij ons herinneringen opgeroepen aan de wanhopig klinkende stem van ‘Radiohead’-frontman Thom Yorke. André Pelletier zingt altijd een beetje ingehouden en bedeesd. We weten niet of dat de bedoeling was, maar het zorgt uiteindelijk wel voor een sfeervolle plaat die als achtergrondmuziek in huis zonder problemen van begin tot einde kan worden afgespeeld.

“Nothing Ever Happens To Me” is na vier jaar dan misschien wel de eerste volwaardige plaat van ‘Deep Rivers’, het hoeft voor ons niet te betekenen dat we nog eens zo lang moeten wachten op een vervolgalbum van het Canadese viertal. Wat ons betreft mag het dan ook een ietsje vrolijker klinken want in deze donkere tijden hebben we toch wel wat nood aan optimisme en positivisme.

(valsam)